Het luiaardopvangcentrum te Saramacca is inmiddels al enige tijd in gebruik. Op vrijdag 2 november 2018 was de feestelijke officiële opening. Onder grote belangstelling van Green Heritage Fund Suriname (GHFS) medewerkers en vrijwilligers en anderen die de stichting een warm hart toedragen, onthulden de districtscommissaris (de ‘gedeputeerde’ van het district Saramacca, waar het centrum ligt) en de Minister van Ruimtelijke ordening, Grond- en Bosbeheer als openingshandeling samen het naambord.
Behalve luiaards worden er ook miereneters en gordeldieren opgevangen. Luiaards, miereneters en gordeldieren zijn familie van elkaar, ze behoren tot de superorde van de Xenarthra, een van de primitiefste nog levende zoogdieren met een placenta. In 2019 werden er ruim honderdenzestig dieren door GHFS gered. Een aantal van hen is tijdelijk opgevangen in het centrum om eerst te herstellen voor ze weer uitgezet worden. Het team van GHFS ontvangt op dit moment veel telefoontjes van mensen die ergens opeens een luiaard zijn tegengekomen. Dit komt omdat het erg droog is in Suriname. De dieren gaan op zoek naar bomen die sappigere bladeren hebben en komen dan terecht in tuinen en woningen. Ze komen bij mensen thuis of kruipen langzaam over drukke wegen. De meeste van de geredde dieren worden vrij snel na het ophalen weer uitgezet in het bos aan de andere kant van de Saramacccarivier of in het natuurgebied achter het centrum, waar ze hun luiaardleven in alle rust kunnen oppakken. Er zijn zelfs een aantal dieren die in de buurt van het centrum blijven hangen (letterlijk en figuurlijk). Een van hen is ‘19 november’. Deze dame heeft 5 jaren bij Monique thuis gewoond en is bij de verhuizing direct vrij gelaten. Zij wordt sinds haar uitzetting nog regelmatig teruggezien in de buurt van het centrum.
soort | opgevangen in 2019 | vrijgelaten | overleden |
drievingerige luiaard | 94 | 87 | 9 |
tweevingerige luiaard | 47 | 42 | 5 |
dwergmiereneter(silky anteater) | 2 | 2 | |
zuidelijke boommiereneter | 7 | 7 | |
grijpstaart stekelvarken | 1 | 1 |
Het centrum wordt steeds mooier; afgelopen najaar hebben vrijwilligers van GHFS de wanden van het centrum beschilderd (zie foto’s). Ook is er allerlei informatie beschikbaar. Bezoekers van het centrum krijgen een rondleiding van Ed of een van de aanwezige educators en krijgen daarbij allerlei informatie over luiaards en hun opvang. De 1 km lange oprijlaan vanaf de hoofdweg naar het centrum is helemaal vernieuwd, zodat je er ook in de regentijd kunt komen zonder een four wheel drive (-: Eerder werd het zandpad steeds stuk gereden. Vorige maand zijn er nieuwe buitenkooien gebouwd. Zodra de dieren er gezond genoeg voor zijn staat de deur van deze kooien open, zodat ze vrij zijn om te beslissen waar ze gaan en staan. Een zogenaamde ‘soft release’, want GHFS sluit liever geen dieren op.
Het jaarlijkse onderhoud van het centrum kost veel geld. Het centrum is opgebouwd uit zeecontainers en maakt voor een deel van haar energie gebruik van zonnepanelen. Er moet altijd minimaal één persoon aanwezig zijn op het centrum. Daarnaast zijn voeding en medicijnen, en ook verzorgers nodig voor de opgevangen dieren. De tropenzon is ongenadig als het om bouwmateriaal gaat en het is daarom van groot belang dat het gebouw en de infrastructuur zeer regelmatig bijgewerkt worden. Het meeste werk wordt kosteloos gedaan door vrijwilligers, maar er is budget nodig voor de vaste lasten, zoals materiaal, voeding en transport. Bij grotere klussen is de inzet van deskundigen en soms zwaar materieel nodig.
Onderstaand schema is een voorbeeld van wat de de opvang circa aan kosten met zich meebrengt:
€15,00 Redding (vangen) en transport van luiaard, miereneter of gordeldier van Paramaribo naar het centrum in Saramacca
€ 50,00 Kosten verzorging luiaard per week
€ 65,00 Kosten verzorging babyluiaard per week
€ 40,00 Kosten opvang kleine miereneter per week